เด็ก การศึกษาทั้งหมดเป็นการศึกษาด้วยตนเองจริงๆ เด็กเรียนรู้ตัวเองในสภาพแวดล้อม ครูเป็นเพียงส่วนหนึ่งของสิ่งแวดล้อมของ เด็ก ครูต้องทำให้ตัวเองมีสภาพแวดล้อมที่ดีที่สุด เท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อให้เด็กสามารถเรียนรู้ด้วยตนเอง ประสานชะตากรรมของตัวเอง หลักการศึกษาทั่วไปเป็นที่ยอมรับในปัจจุบันอย่างไร ผู้คนจะสังเกตเด็กและบอกคุณว่า เด็กๆ ก็เป็นอย่างนี้พวกเขาต้องเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ เรียนรู้สิ่งเหล่านั้น

จากนั้นทุกคนก็เริ่มหาวิธีที่ดีที่สุด ในการให้การศึกษาแก่เด็กๆ เพื่อให้พวกเขาสามารถเรียนรู้ได้ในเวลาอันสั้นนี้ เรียนรู้ว่าแต่ข้อเท็จจริงคืออะไร เราต้องตระหนักว่าเด็กๆ จะเติบโตขึ้นในสักวันหนึ่ง และเราควรมองเด็กจากมุมมองว่าชีวิตคือ ส่วนรวมแทนที่จะพิจารณาแค่วัยเด็ก เมื่อเราทำการศึกษาของลูก เมื่อเรามองชีวิตมนุษย์เป็นทุกอย่าง ที่เชื่อมโยงถึงกันเท่านั้น เราจึงจะเข้าใจได้ว่าทุกช่วงชีวิต มีความแตกต่างกันอย่างมาก

ตัวอย่างเช่น หากคุณสังเกตรายละเอียดต่างๆ ในชีวิตได้ คุณจะสังเกตได้ว่าเด็กก่อนและหลังการจัดฟัน มีความแตกต่างกันอย่างมาก ประการแรก ก่อนอายุ 7 ขวบ เด็กจะเข้าใจโลกอย่างเต็มที่ พฤติกรรมและการแสดงของเราต่อหน้าเด็กกำหนดแนวโน้มพัฒนาการของเด็ก และสุขภาพของพวกเขาในอนาคต ก่อนที่ระยะเวลาการเปลี่ยนฟัน เริ่มต้นที่ประมาณ 6 ถึง 7 ปี ในรอบแรกของชีวิตเด็กรับรู้โลกเช่นที่สมบูรณ์ อวัยวะตรวจจับจะเข้าใจได้อย่างไร

ตัวอย่างเช่น ดวงตาและหูของเรามีลักษณะอย่างไร อวัยวะเหล่านี้รับรู้โลกภายนอกอย่างดีเยี่ยม และถ้าเรามองด้วยตา เราจะเข้าใจว่ามันทำงานอย่างไรอย่างเฉียบขาด อายุรศาสตร์บอกเราว่าเมื่อมองตา ทุกวัตถุภายนอกจะสร้างภาพ ที่ตรงข้ามกับของจริงในดวงตากล่าวคือ โลกภายนอกจะปรากฏในตาในรูปของภาพ อย่างไรก็ตาม เท่าที่อายุรศาสตร์รู้ กระบวนการสร้างภาพนี้เป็นเพียงกระบวนการทำงานเบื้องต้น ของดวงตาเท่านั้น และเป็นการผ่าตัดนอกสุด

หากแพทย์สังเกตได้อย่างใกล้ชิดมากขึ้น ก็จะเห็นว่ากระบวนการนี้กำหนดเส้นทาง การไหลของเลือดของคอรอยด์ในดวงตา ภาพนี้ในดวงตาจะกำหนดการไหลเวียนของเลือด และสถานะของคอรอยด์ในดวงตาและทั้งตา เป็นการทำการปรับเปลี่ยนตามการดำเนินการเหล่านี้ เป็นกรณีนี้สำหรับเด็กก่อนอายุ 7 ขวบเนื้อเยื่อทั้งหมดของร่างกายจะถูกปรับตามอิทธิพลภายนอกโดยปกติ กระบวนการเหล่านี้จะดำเนินการในลักษณะที่ละเอียดอ่อน และค่อยเป็นค่อยไป

ซึ่งแทนที่จะใช้ความรุนแรง อย่างไรก็ตามหากเด็กโตมากับพ่อหรือครูที่หงุดหงิด หลอดเลือด เช่น หลอดเลือด ท่อน้ำเหลือง ของร่างกาย ซึ่งเด็กจะมีแนวโน้มที่จะหงุดหงิด แนวโน้มที่ปลูกไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ ส่งผลต่อชีวิตของเขาไปพร้อมกับลูก ดังนั้น สำหรับเด็กเล็กคนรอบข้างและสิ่งแวดล้อมที่กล่าวถึงข้างต้น จึงเป็นปัจจัยที่ส่งผลกระทบอย่างลึกซึ้ง ต่อพวกเขาอย่างแท้จริง เพราะในเวลานี้นอกจากพวกเขาจะเลียนแบบคำพูดของคุณแล้ว

สิ่งที่คุณพูดและสิ่งที่คุณสอนยังไม่ประทับใจพวกเขา เกิดความประทับใจจริงๆ สิ่งที่ส่งผลต่อพวกเขาจริงๆ คือ คุณเป็นคนแบบไหน หากคุณเป็นคนใจดี คุณก็จะมีอารมณ์ที่ดีโดยธรรมชาติ หากคุณเป็นคนอารมณ์ไม่ดี อารมณ์ก็จะแสดงออกไปด้วย พูดง่ายๆ ก็คือบุคลิกภาพ พฤติกรรม ค่อยๆ ส่งต่อไปยังเด็กๆ และส่งผลต่อพวกเขานี่เป็นประเด็นพื้นฐานที่สุด เด็กๆ รับรู้โลกอย่างเต็มที่และตอบสนองต่อความประทับใจจากผู้คนรอบข้าง

ดังนั้นประเด็นคือไม่ต้องจินตนาการว่า เด็กจะเรียนรู้ถูกหรือผิด ประเด็นคือต้องเข้าใจว่าทุกสิ่งที่เราแสดงต่อหน้าพวกเขา จะถูกแปลงเป็นร่างกาย จิตใจและจิตวิญญาณทีละนิด พฤติกรรมและการแสดงของคุณ ต่อหน้าเด็กกำหนดแนวโน้มของพัฒนาการของเด็ก และอายุขัยในอนาคตของพวกเขา ประการที่สอง 7 ถึง 12 ขวบ เวทีพัฒนาจินตนาการ ตั้งแต่เวลาที่ฟันเปลี่ยน เด็กๆ ที่ตระหนักถึงโลกอย่างเต็มที่ เริ่มพัฒนาความสามารถของตนเอง เช่น จินตนาการและสัญลักษณ์

ซึ่งในฐานะนักการศึกษา เราต้องพิจารณาคุณลักษณะนี้ทุกเมื่อ แม้ในขณะที่เล่นหรือเล่นเกม อาจกล่าวได้ว่าอายุของวัตถุนิยมของเราเป็นสิ่งที่ตรงกันข้าม ตัวอย่างเช่น เรามักจะซื้อของที่เรียกกันว่า ตุ๊กตาสวย สำหรับเด็กตุ๊กตาเหล่านี้มีใบหน้าที่สมบูรณ์แบบ แก้มสีชมพู ดวงตาที่ปิดโดยอัตโนมัติเมื่อนอนราบและมีผมจริง แต่ตุ๊กตาเหล่านี้ทำร้ายพลังแฟนตาซีของเด็กๆ เพราะผลิตภัณฑ์เหล่านี้ ไม่มีที่ว่างให้จินตนาการ เด็กๆ ไม่สามารถสนุกไปกับจินตนาการได้เลย

ถ้าตุ๊กตาของคุณทำจากผ้าเช็ดหน้าหรือผ้าขนหนู มีจุดสีดำเพียงสองจุดเพื่อระบุดวงตาอีกจุด เพื่อระบุปากด้วยแขน 2 ข้างที่อาจกว้างขวาง เด็กๆ สามารถเล่นจินตนาการกับตุ๊กตาได้อย่างเต็มที่ อย่าลืมว่าช่วงที่เด็กเข้าสู่ช่วงการเปลี่ยนฟันนั้นเต็มไปด้วยจินตนาการมากกว่าทางปัญญา ในฐานะนักการศึกษา เราต้องให้กำเนิดชีวิตแฟนตาซีนี้ก่อน ตั้งแต่ช่วงการเปลี่ยนฟันของเด็กจนถึงวัยรุ่น คุณต้องใช้จินตนาการ สอนให้กับเด็ก

เพราะในเวลานี้การรับรู้ถึงพลังที่สมบูรณ์ของเด็ก ค่อยๆ ถูกจำกัดและค่อยๆ เข้าสู่ชีวิตระดับจิตวิญญาณ ประสาทสัมผัสยังไม่ได้คิดแต่รับแต่ข้อมูลเท่านั้น หรืออาจกล่าวได้ว่าสร้างความประทับใจ จากวัตถุภายนอกเมื่อความประทับใจนี้เกิดขึ้น ก็ไม่ใช่การคิดแต่เป็นภาพวิญญาณเป็นภาพแห่งจินตนาการ ดังนั้น วิธีการสอนของคุณจึงต้องอาศัยรูปภาพและรูปภาพ ด้วยแนวคิดเหล่านี้ เราจะรู้ว่าเมื่อสอนสิ่งภายนอกบางอย่างแก่เด็ก เราควรพยายามอย่างเต็มที่ที่จะใช้กราฟิก เพื่อแสดงออก ก่อนอายุ 9 ขวบถึง 10 ขวบ

บทความอื่นๆที่น่าสนใจ : โควิด 19 สิ่งที่คุณต้องรู้เกี่ยวกับโควิด 19 ในช่วงล็อกดาวน์