อุกกาบาต มนุษย์มีความสนใจในสิ่งนอกโลกเป็นอย่างมาก และแม้แต่หินที่มองเห็นได้ชัดเจนเหล่านั้นก็มีเสน่ห์ดึงดูดใจมาก และผู้คนยังเปรียบเทียบพวกมันกับหลุมอุกกาบาตขนาดใหญ่ที่ก่อตัวขึ้นหลังจากการก่อตัวของอุกกาบาต สิ่งที่เราอยากจะบอกในวันนี้ก็คือ เมื่อ 49,000 ปีที่แล้ว อุกกาบาตที่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 100 เมตรพุ่งชนประเทศของเรา ปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นแล้วเกิดอะไรขึ้น

เนื่องจากจำนวนหลุมอุกกาบาตบนโลกมีจำกัดจริงๆ นักวิทยาศาสตร์ยังใช้ดวงจันทร์ ดาวอังคาร และสถานที่อื่นๆ เป็นข้อมูลอ้างอิงสำหรับการกำหนดมาตรฐานการจำแนกหลุมอุกกาบาต และหลุมอุกกาบาตแบ่งออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่ หลุมอุกกาบาตธรรมดา หลุมอุกกาบาตเชิงซ้อน และแอ่งวงแหวนหลายแห่ง

หลุมอุกกาบาตที่เรียบง่ายมีเส้นผ่านศูนย์กลางน้อยกว่า 4 กิโลเมตร และดูเหมือนชามซึ่งสอดคล้องกับจินตนาการของหลุมอุกกาบาตของทุกคน รูที่ซับซ้อนมีอัตราส่วนความลึกต่อเส้นผ่านศูนย์กลางค่อนข้างน้อย เส้นผ่านศูนย์กลางของมันใหญ่กว่ารูธรรมดาหลายเท่า แต่โดยรวมจะดูเนียนกว่า สำหรับแอ่งหลายวงแหวนหรือที่เรียกว่าปล่องภูเขาไฟขนาดยักษ์ ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่า 100 กิโลเมตรนั้นหายากมากบนโลก

ปล่องภูเขาไฟตั้งอยู่ในเขตอี้หลาน เมืองฮาร์บิน มณฑลเฮยหลงเจียง ปล่องภูเขาไฟทางตะวันออกเฉียงเหนือของจีนตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเทือกเขาเสี่ยวซิงอัน และส่วนใหญ่ปกคลุมด้วยป่าต้นเบิร์ช เมื่อพิจารณาจากเส้นผ่านศูนย์กลางของหลุมอุกกาบาตนี้ ซึ่งมีเส้นผ่านศูนย์กลางเพียง 1.85 กิโลเมตร มีรูปร่างเป็นชามใสเหมือนกับรูปร่างของปล่องภูเขาไฟทั่วไป

เป็นที่เข้าใจกันว่าขอบปล่องภูเขาไฟอี๋หลานส่วนใหญ่ได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี จากการวิเคราะห์ดินคาร์บอนอายุ 14 ปี ที่ก้นหลุมและตะกอนในทะเลสาบนักวิทยาศาสตร์สรุปว่าทะเลสาบหายไปเมื่อ 11.14 ถึง 8.34 พันปีที่แล้ว ในสายตาของคนจำนวนมาก ปล่องภูเขาไฟธรรมดาไม่มีอะไรให้ศึกษานอกจากปล่องภูเขาไฟธรรมดา นี่เป็นหลุมอุกกาบาตครั้งที่สองที่ค้นพบในประเทศของเรา และได้รับการยอมรับจากชุมชนวิชาการนานาชาติ ดังนั้นมันจึงสำคัญมากสำหรับเรา

นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าผลกระทบ ที่นำไปสู่การก่อตัวของปล่องภูเขาไฟอี้หลาน เกิดขึ้นเมื่อ 49,000 ปีที่แล้วเมื่อปีที่แล้ว และเมื่อพิจารณาจากอายุของปล่องภูเขาไฟที่มีอยู่ เส้นผ่านศูนย์กลางของมนุษย์ต่างดาวนั้นอยู่ที่ประมาณ 100 เมตร นอกจากข้อมูลต่างๆเช่น การเปรียบเทียบขนาดแล้ว อุกกาบาต ที่อี๋หลานยังถือเป็นการพุ่งชนของอุกกาบาตครั้งใหญ่ที่สุดที่เคยเกิดขึ้นบนโลกในรอบ 100,000 ปีที่ผ่านมา

ในเวลานั้น บรรพบุรุษของมนุษย์ได้เข้าสู่ยุคหินแล้ว และพวกเขาอาจเข้ามายังพื้นที่อี้หลานเพื่ออยู่อาศัย ดังนั้นจึงเป็นไปได้ แม้ว่าจะไม่มีบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร แต่บรรพบุรุษของมนุษย์เหล่านี้ได้เห็นผลกระทบและได้รับผลกระทบ อย่างไรก็ตาม เมื่อเราย้อนเวลากลับไปในวันนี้ 49,000 ปีต่อมา เรากลับไปที่เทศมณฑลอี๋หลาน เพื่อดูปล่องภูเขาไฟนี้ เป็นการยากที่จะเห็นโครงร่างด้วยตนเอง ขอบหลุมหายไปเล็กน้อย

นอกจากนี้ เนื่องจากโครงสร้างโครงสร้างของบริเวณนี้เป็นของแถบเอเชียตะวันออก การเคลื่อนตัวของเปลือกโลกและแมกมาติกจึงรุนแรงมาก ตั้งแต่ยุคนีโอโพรเทอโรโซอิกตอนปลาย จะเห็นได้ว่าปล่องภูเขาไฟอี๋หลันตั้งอยู่บนหินแกรนิตยุคครีเทเชียส เมื่อพูดถึงเรื่องนี้เราได้กล่าวถึงในบทความก่อนหน้านี้ ว่ามีป่าต้นเบิร์ชขนาดใหญ่ที่นี่ นอกจากป่าต้นเบิร์ชในพื้นที่หลุมแล้ว พื้นที่ส่วนหนึ่งได้รับการพัฒนาเป็นพื้นที่เพาะปลูก มีการปลูกข้าวโพดและถั่วเหลือง

ในกรณีนี้ การมีอยู่ของฮิกกี้ที่มีชีวิตที่อุกกาบาตลูกนี้ทิ้งไว้บนโลกนั้นไม่ชัดเจนนัก อย่างน้อยตามชาวบ้าน นักวิทยาศาสตร์ไม่คิดว่ามันเป็นปล่องภูเขาไฟจนกว่าพวกเขาจะประกาศการค้นพบนี้ เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญว่านักวิทยาศาสตร์ได้พยายามที่จะฟื้นฟูปล่องภูเขาไฟหลังจากผลกระทบของหินแกรนิตที่กระทบเบรกเซีย ซึ่งพบที่ด้านล่างของปล่องภูเขาไฟอี้หลาน ตัวเลขความสัมพันธ์และบอกคุณสมบัติของอุกกาบาตที่ชนกับตัวเอก และกระบวนการเกิดของปล่องภูเขาไฟ

นักวิทยาศาสตร์ได้สร้างแบบจำลองการคำนวณ แบบอสมมาตรเชิงเส้นสองมิติโดยอิงจากผลกระทบ ในแนวดิ่งของดาวเคราะห์น้อยทรงกลมบนพื้น และแยกการติดตามหลายจุดเพื่อบันทึกกระบวนการก่อตัวของผลกระทบของภูเขาไฟในปล่องภูเขาไฟ ในกรณีนี้ เงื่อนไขการก่อตัวของกระดังงาปล่องภูเขาไฟ

ประการแรก เส้นผ่านศูนย์กลางของอุกกาบาตที่พุ่งชนที่นี่อยู่ที่ประมาณ 100 เมตร และความเร็วในเวลานี้อยู่ที่ประมาณ 15 กิโลเมตรต่อวินาที การก่อตัวของหลุมอุกกาบาตต้องผ่านสามขั้นตอน ขั้นตอนการเปิดการรับแสงและการบีบอัดและขั้นตอนการปรับแต่งที่ตามมา ระหว่างการสัมผัสและบีบอัด อุกกาบาตที่เข้าสู่โลกด้วยความเร็วสูงมากจะเริ่มตกลงมาหลังจากสัมผัสพื้นผิว และก่อตัวเป็นสายพานที่มีอุณหภูมิสูงและแรงดันสูงในบริเวณนี้

ทำให้หลุมอุกกาบาตที่ต่อเนื่องกันมีรัศมีและความลึกเพิ่มขึ้น นั่นไม่ได้หมายความว่าหลุมอุกกาบาตที่เกิดขึ้นจะเหมือนกับอุกกาบาตทุกประการ หลุมอุกกาบาตมักจะใหญ่กว่าอุกกาบาต 1 ถึง 2 เท่า หลังจากผ่านประตูนี้ก็เข้าสู่หลุม ในช่วงเวลานั้นจะมีการสร้างแบ็คสแปลชเชลล์จำนวนมาก และมุมของพวกมันจะลดลงอย่างต่อเนื่อง ระยะของปากปล่องภูเขาไฟจะไม่ถูกประกาศจนกว่าก้นปล่องจะหยุดเติบโตอย่างสมบูรณ์ จากผลการจำลองความลึกของปล่องภูเขาไฟอี้หลานในปัจจุบันสามารถสูงถึง 440 เมตร ซึ่งสูงกว่าความลึกเฉลี่ยที่วัดได้ในปัจจุบัน 150 เมตร

ในที่สุดมันก็เข้าสู่ระยะต่อมาของการปรับตัว เมื่ออุณหภูมิภายในปล่องภูเขาไฟยังคงสูงอยู่ และวัสดุบางส่วนที่อยู่ภายในก็ลื่นเนื่องจากแรงโน้มถ่วงและในที่สุดก็ถูกรวบรวมไว้ที่ด้านล่างของปล่องภูเขาไฟ ก้นถ้ำลึกขึ้นเรื่อยๆและความลึกของถ้ำก็ไม่ลึกเท่าครั้งที่แล้ว เมื่อเปรียบเทียบผลการจำลองกับผลการสำรวจหลุมอุกกาบาตอี้หลานแล้ว พบว่าหลุมอุกกาบาตอี้หลานน่าจะเป็นดาวเคราะห์น้อยหินแกรนิตทรงกลมที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 120 เมตร พุ่งชนพื้นผิวในแนวดิ่งด้วยความเร็ว 12 กิโลเมตรต่อวินาที โดยก่อตัวเป็นอุกกาบาตด้วย เส้นผ่านศูนย์กลางปากปล่องสุดท้าย 1,840 เมตร และขอบปากปล่องทั่วไป ความลึก 263 เมตร

นอกจากนี้ผลการจำลองยังช่วยฟื้นฟูกระบวนการก่อตัวแบบไดนามิก ของปล่องภูเขาไฟอี้หลัน และพบว่ามวลของชั้นหลอมเหลวที่เกิดจากการกระแทกอาจสูงถึง 5.64×10^10 กิโลกรัม ซึ่งเป็นประมาณ 24 เท่าของมวลของอุกกาบาตที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 100 เมตร การศึกษาหลุมอุกกาบาตนำอะไรมาให้เราบ้าง แต่หลุมอุกกาบาตที่รู้จักเพียงแห่งเดียวคือหลุมอุกกาบาตอี้หลานและซิ่วหยาน ซึ่งก่อนหน้านี้เคยถูกค้นพบในเมืองอันชาน ทางตะวันออกเฉียงเหนือของจีน

มีหมู่บ้านใน หลุมซิ่วหยาน อันที่จริงเมื่อพูดถึงหลุมอุกกาบาตในประเทศของเรา คนส่วนใหญ่จะบอกโดยไม่รู้ตัวว่าประเทศเราไม่ได้มีแค่สองหลุมนี้ เพราะนอกจากหลุมอุกกาบาตที่คนค้นพบแล้ว ยังมี หลุมอุกกาบาตที่เสนอชื่อ อีกหลายแห่งที่งานวิจัยเสนอ ชุมชน เช่น Hainan Baisha Pit, Toronto Ring เป็นต้น มองโกเลียใน บริเวณทะเลสาบไท่หู เป็นต้น

สาเหตุที่เป็นเช่นนี้จริงๆแล้วเนื่องจากการระบุหลุมอุกกาบาต หรือไม่นั้นจำเป็นต้องตรวจสอบสัญญาณต่างๆเช่น ธรณีสัณฐานวิทยา แร่วิทยา และธรณีเคมีภายในกลไกการจำแนก สัญญาณแร่และหินคืออะไร สัญญาณที่สำคัญที่สุดและอีกสองสัญญาณที่เหลือเป็นสัญญาณเสริม ในระหว่างประเทศหากปล่องภูเขาไฟต้องการรับรองระนาบ ที่เปลี่ยนรูปจากแรงกระแทก กระจกที่เปลี่ยนรูปจากแร่จะต้องมีคุณสมบัติ 1 ใน 3 ประการในการรับแรงกระแทก และความแตกต่างของความดันสูงที่เกิดจากการกระแทก

ตัวอย่างหินแปรที่กระทบกระเทือนบริเวณปากปล่องภูเขาไฟกระดังงา และดังที่เราได้กล่าวถึงในบทความก่อนหน้านี้ โลกมีหลุมอุกกาบาตที่กระทบน้อยมากเมื่อเทียบกับดาวเคราะห์ดวงอื่น สาเหตุหลักมาจากกิจกรรมทางธรณีวิทยาที่ดำเนินอยู่และผลกระทบจากสภาพอากาศและการกัดเซาะ จะสูญเสียรูปลักษณ์เดิมไป

ดังนั้น ในความเป็นจริง ไม่ใช่แค่จีน แต่ยังมีหลุมอุกกาบาตอีกหลายแห่งในโลกที่ใช้เส้นทางที่ขรุขระมากในการระบุหลุมอุกกาบาต ตัวอย่างเช่น หลุมอุกกาบาตบาร์ริงเกอร์ ในสหรัฐอเมริกาและปล่องภูเขาไฟไรส์ ในเยอรมนี ต่างก็ถูกพิจารณาว่าเกิดจาก การปะทุของภูเขาไฟก่อนที่จะมีการระบุของปากปล่องภูเขาไฟบาร์ริงเกอร์กว้าง 1264 เมตร

อย่างไรก็ตาม แม้การรับรองจะยากแต่เราต้องเรียนรู้ต่อไป เพราะในปล่องภูเขาไฟอาจมีแร่ธาตุอยู่มาก ในฐานะที่เป็น ร่องรอยฮอกกี้น้ำแข็ง ของโลกยุคโบราณ หลุมอุกกาบาตยังสามารถเปิดเผยกระบวนการวิวัฒนาการในประวัติศาสตร์ธรณีวิทยา ธรณีเคมี และสาขาอื่นๆ เฉิน เมิ่ง หนึ่งในผู้เห็นเหตุการณ์ปากปล่องภูเขาไฟซู่หยาน ในมณฑลเหลียวหนิงกล่าวว่า

นอกจากแหล่งแร่และโครงสร้างทะเลสาบแล้ว ปล่องภูเขาไฟยังเป็นพิพิธภัณฑ์และสถานที่ท่องเที่ยวอีกด้วย และมีความสำคัญทางวิทยาศาสตร์อย่างยิ่ง ข้อมูลจักรวาลจำนวนมหาศาล พวกเขานำมายังมีคุณค่ามากในสหรัฐอเมริกา ปล่องภูเขาไฟเป็นสถานที่ฝึกอบรมที่สำคัญสำหรับนักบินอวกาศ

บทความที่น่าสนใจ : น้ำตาลในเลือด อธิบายเกี่ยวกับเคล็ดลับที่ดีในการควบคุมน้ำตาลในเลือด