รองเท้ามือสอง เรื่องเล่าจากแม่ค้าขายรองเท้ามือสองมือออนไลน์

รองเท้ามือสอง เราเป็นแม่ค้าออนไลน์ที่มักจะรับของมือสองมาจากหลายที่ ก่อนที่จะเอามาขายก็มักจะเอามาทำความสะอาดก่อนจะเอาไปถ่ายรูปสวยๆเพื่อลงขายในออนไลน์ ที่มาของของมือสองส่วนมากเราจะไปเลือกจากตลาดโรงเกลือแล้วก็มีบ้างที่ไปเดินตามตลาดนัดแล้วของดูสวยน่าเอามาขายก็จะซื้อมา

ซึ่งบางชิ้นก็เอามาปล่อยได้ราคาดีเลยทีเดียว เราขายหลายประเภทมากไม่ว่าจะเป็นเสื้อ รองเท้า กระเป๋า นาฬิกา เราขายหมดลูกค้าออนไลน์มาความต้องการที่หลากหลาย ดังนั้นเราหารายได้จากตรงนี้ได้อย่างดีเลย ซึ่งเราขายของออนไลน์มาประมาณเกือบสี่ปีไม่เคยมีปัญหาอะไรเกิดขึ้น แต่เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ทำให้เราคิดที่จะเลิกขายของมือสองเลยด้วยซื้อ

เมื่อประมาณสองเดือนก่อนเราไปเดินตลาดนัดวันเสาร์แล้วไปเจอกับ รองเท้าหุ้มส้นยี่ห้อดัง คู่หนึ่ง สภาพยังสมบูรณ์และสวยมากแถมราคายังไม่แพงด้วย เราเอามาตรวจสอบความสมบูรณ์แล้วถึงกับอยากได้มาใส่เอง ซึ่งเป็นไซค์ของเราพอดีเราเลยคิดว่าจะซื้อมาใส่เองก่อนถ้าเบื่อแล้วค่อยเอาไปขายต่อ พอเราเอามาดูสภาพ

ของรองเท้าใกล้ๆก็อดใจที่จะซื้อมาไม่ได้ติดอยู่ตรงพื้นรองเท้าข้างขวามีรอยสีแดงเละอยู่แต่ไม่มากถ้าไม่สังเกตก็ไม่เห็น ยิ่งถ้าเอาไปใส่เดินออกไปข้างนอกแล้วใครจะมาก้มจ้องมองไปที่รองเท้า แล้วราคาที่ได้ก็ถูกมาก ทั้งที่เราแน่ใจว่าต้องเป็นของแท้เพราะเราตรงดูการเย็บและป้ายรวมถึงรอยปั๊มต่างๆ เรียกว่าถ้าเป็นของปลอม

ก็ทำออกมาได้เนียนกริบเลย เราตัดสินใจซื้อรองเท้าคู่นั้นกลับมาและเอาไปทำความสะอาดเราพยายามเช็ดตรงรอยที่เละแต่ก็ไม่ออก ล้างแค่ไหนก็ไม่ออก แต่ก็ไม่เป็นปัญหาเราว่ามันสวยมากๆ พอเสร็จแล้วเราก็เอาไปเก็บไว้ตรงชั้นรองเท้าของเราเรียกว่าแยกออกมาเป็นของตัวเองเลย แล้วเราก็เข้าห้องนอนไป เราพักอยู่ที่คอนโด

แห่งหนึ่งซึ่งมีแยกเป็นสองโซนคือห้องนอนและห้องรับแขก มีประตูเปิดเข้าไปอย่างเป็นสัดส่วน ชั้นวางรองเท้าอยู่ใกล้กับประตูที่จะเข้าไปในห้องนอน เราเข้าห้องนอนไปได้สักพักก็ได้ยินเสียงเหมือนใครเดินอยู่ ถ้าจะคิดว่าเป็นเสียงจากข้างนอกตรงทางเดินก็ถือว่าเดินดังมาก เพราะเสียงชัดมากๆ เหมือนเดินอยู่หน้าห้องนอนเราเลย แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะอาจป็นคนที่เดินดังมากๆก็ได้

เช้าวันรุ่งขึ้นเราเอารองเท้าคู่ที่เพิ่งซื้อมาคู่นั้นเอามาใส่ทันที เรามีนัดกับเพื่อนไปกินข้าวเลยอยากใส่ไปโชว์เพื่อนว่าได้ของสวยมา พอเราสวมแล้วถูกใจมากเรียกว่าใส่ได้พอดีเลย พอตอนที่เดินลงมาจากคอนโด เราเริ่มรู้สึกเจ็บที่ข้อเท้าข้างขวาเหมือนมีอะไรมารัดที่ข้อเท้าแบบแน่นมากๆ แต่ก็พอทนได้เราคิดไปถึงว่าเท้า

ของเราอาจจะไม่เข้ารูปกับรองเท้าก็ได้ เราไปเจอเพื่อนที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากบ้านมากนัก เรียกว่าเดินแทบไม่กี่ก้าวเลย แต่รู้สึกเจ็บข้อเท้ามากขึ้นเรื่อยๆ แต่ตอนนั้นยังพอทนได้ พอเจอเพื่อนก็กินข้าวไปตามประสา เสร็จแล้วก็ตกลงกันว่าจะเดินเล่นดูของกันนิดหน่อยแต่เราเจ็บข้อเท้ามากจนแทบทนไม่ได้

เลยบอกเพื่อนว่าขอกลับก่อน ระหว่างที่ขับรถกลับมาที่คอนโดเรารู้สึกว่าข้อเท้าเราเหมือนพลิกแทบจะเดินไม่ได้ ขยับเหยียบคันเร่งและเบรคคือรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาเลย ไม่รู้ว่าอาจจะเป็นการเดินผิดทำให้ข้อเท้าพลิกหรือยังไงซึ่งไม่ได้คิดว่าเกี่ยวกับรองเท้าเลย ระหว่างใกล้ถึงคอนโด แม่เราก็โทรมาให้แวะไปรับพอดี

เลยยังไม่ทันได้กลับเข้าห้อง พอไปถึงหน้าบ้านแม่เราแทนที่จะเปิดประตูมานั่งข้างหน้ากับเราแต่แม่ดันไปเปิดประตูหลังเราก็ถามว่าทำไมไปนั่งข้างหลังกลัวแอร์หนาวเหรอ แม่ก็ชะโงกมาดูด้านหน้าข้างคนขับแล้วบอกว่า เมื่อกี้เห็นเราพาเพื่อนมาด้วยก็เลยว่าจะไปนั่งข้างหลังซึ่งเราไม่ได้พาใครมาเราก็บอกไปว่าไม่มีเรามาคนเดียว

แม่เราเลยมานั่งด้านหน้า แม่เราค่อนข้างมีเซ็นพอสมควรถึงจะไม่มากแต่เวลาที่มีอะไรแปลกๆ แม่เราจะสามารถทักได้ตลอด พอแม่เราขึ้นรถมาได้แค่แปปเดียวแม่เลยถามว่าไปซื้ออะไรมามั้ยทำไมแม่รู้สึกเหมือนมีใครตามมา เราเองเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไรแบบนี้สักเท่าไหร่เลยบอกไปว่าไม่ได้ซื้อแม่คิดไปเองแน่ๆ เราบ่นเรื่องเจ็บ

ข้อเท้าให้แม่ฟังแม่เลยขอดูรองเท้าที่เราใส่ตอนนั้นไม่รู้เหมือนกันทำไมแม่ถึงไปสนใจที่รองเท้าแทนที่จะขอดูข้อเท้าเรา เราไปส่งแม่ที่บ้านป้าแล้วก็เลยเอารองเท้าไปให้แม่ดู ปรากฏว่าพอแม่เราจับรองเท้าแม่เราโยนทิ้งเลย แล้วบอกว่าให้เอาไปทิ้งหรือเอาไปคืนเจ้าของอย่าเก็บไว้ รองเท้านี้เป็นของคนตายโหง เราก็เลยบอกไปว่า

ไม่น่าจะเกี่ยวกับรองเท้าเพราะที่เราเจ็บเราเจ็บตรงข้อเท้าไม่ใช่ตรงรองเท้า แม่เราก็ยังยืนยันให้ทิ้งรองเท้าคู่นี้ไป เรายังคิดในใจเลยว่าทิ้งไปก็เสียดายแย่เลย แล้วก็ขอตัวกลับคอนโด พอถึงห้องก็ประมาณเกือบสี่ทุ่มแล้วเราเลยเตรียมไปอาบน้ำนอน ออกมาเราดันเจอรองเท้าที่เพิ่งซื้อมาวางอยู่เหมือนมีคนเอาไปใส่เล่นแล้วถอดทิ้งเอาไว้

เราค่อนข้างแปลกใจเพราะว่าเราเก็บเรียบร้อยวางไว้ที่ชั้นแล้ว ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงมาอยู่ที่พื้นแบบนี้ เราก็หยิบเก็บเข้าที่ชั้นอีกครั้ง พอเราเข้านอนหลับไปได้แค่ไม่นานก็ฝันเห็นผู้หญงคนหนึ่งเดินอยู่หน้าห้างมีแสงไฟเยอะไปหมดแล้วอยู่ดีๆก็มีรถส่องไฟมาโดนผู้หญิงคนนั้นแล้วพุ่งมาชนผู้หญิงคนนั้นล้มลง

รถคันนั้นขับลากร่างของผู้หญิงคนนั้นไปโดยมีเหมือนเชือกไนล่อนที่ยื่นออกมาจากรถเกี่ยวที่ข้อเท้าของผู้หญิง เราเห็นภาพนั้นแล้วสงสารมาก เป็นภาพที่สลดมากๆ เราตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกหดหู่สุดๆ เหมือนกับว่ามีทั้งความเศร้า เสียใจ เรานั่งคิดถึงความฝันสักพักก็นึกออกว่ารองเท้าที่ผู้หญิงคนนั้นใส่มีลักษณะที่เหมือน

รองเท้าที่เราเพิ่งซื้อมา ตอนนั้นเรายังไม่อยากเชื่อว่าเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกัน แต่บอกตามตรงว่าคิดไปทางอื่นแทบไม่ได้เลย เรารีบอาบน้ำแต่งตัวออกไปหาแม่ที่บ้าน พร้อมกับรองเท้าคู่นั้นด้วย พอเจอแม่แม่บอกว่ามีเรื่องใช่มั้ย แล้วแกก็พาเราไปที่วัดแห่งหนึ่งเพื่อไปพบกับพระท่านที่แม่เราให้ความนับถือพอเจอหน้ากันท่าน

บอกว่าเอามาทำพิธีให้เขาเถอะตอนตายเขาเจ็บปวดมาก แล้วก็เล่าเหตุการณ์ของเจ้าของรองเท้าให้เราฟังซึ่งเหมือนกับที่เราฝันเลย ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าท่านพูดได้ตรงทั้งที่เราไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังเลย เสร็จแล้วเราเลยทำตามที่ท่านแนะนำ ถือเป็นเรื่องราวของของมือสองครั้งแรกที่เราเจอมาเลย