มะเร็งลำไส้ใหญ่ เป็นเนื้องอกร้ายที่พัฒนาจากเยื่อบุผิวของลำไส้ใหญ่ ระบาดวิทยาในโลกนี้มะเร็งลำไส้ใหญ่อยู่ในอันดับที่ 3 ในการเสียชีวิตจากโรคดังกล่าว และมีรายงานอัตราการเสียชีวิตสูงจากมะเร็งลำไส้ใหญ่ในอเมริกาเหนือและยุโรป ในขณะที่มีรายงานอัตราการเสียชีวิตต่ำในเอเชียและโดยเฉพาะแอฟริกา ในรัสเซีย ในโครงสร้างของอัตราการเสียชีวิตจากเนื้องอกมะเร็ง

มะเร็งลำไส้ใหญ่อยู่ในอันดับที่ 3 ของผู้ชาย รองจากมะเร็งปอดและมะเร็งกระเพาะอาหาร และอันดับที่ 2 ของผู้หญิง รองจากมะเร็งเต้านม โรคนี้พบในผู้สูงอายุเป็นส่วนใหญ่ ความเสี่ยงต่อการเกิดมะเร็งลำไส้ใหญ่ในผู้ที่มีอายุมากกว่า 40 ปีจะเพิ่มเป็นสองเท่าทุกๆ 10 ปี สาเหตุปัจจัยเสี่ยงหลักของมะเร็งลำไส้มีดังนี้ ไขมันในอาหารที่เพิ่มขึ้น โดยเฉพาะจากสัตว์ และการขาดไฟเบอร์ สาเหตุหลักของการเกิดมะเร็งลำไส้สูงในประเทศที่พัฒนาแล้ว

กลไกการออกฤทธิ์ของไขมันในกระบวนการสร้างสารก่อมะเร็งในลำไส้ใหญ่นั้นสัมพันธ์กับอิทธิพลของพวกมันต่อเมแทบอลิซึมของพืชในลำไส้และความเข้มข้นของกรดไขมันทุติยภูมิซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวกระตุ้นการเกิดมะเร็ง นอกจากนี้ไขมันยังกระตุ้นการสร้างสาร เฟคาเพนแทนส์ ในลำไส้ใหญ่ซึ่งเป็นสารที่มีฤทธิ์ก่อกลายพันธุ์ ในระหว่างการประมวลผลของไขมันในลำไส้ จะมีการสร้างสเตอรอลในอุจจาระ ซึ่งบางส่วนมีบทบาทสำคัญในการเพิ่มจำนวนของเยื่อบุผิวลำไส้ใหญ่

การขาดเส้นใยอาหารทำให้การขนส่งของลำไส้ช้าลงและเพิ่มเวลาในการสัมผัสของเยื่อบุลำไส้ด้วยสารพิษ นอกจากนี้ ผักและผลไม้ยังมีสารที่ยับยั้งการพัฒนาของเนื้องอกในการทดลอง สารต้านอนุมูลอิสระตามธรรมชาติ วิตามินซี อี พีแคโรทีน ซีลีเนียม วิตามินเอ กรดโฟลิก รวมทั้งไฟโตเอสโตรเจน ไอโซฟลาโวนอยด์ ฟลาโวนอยด์ โรคอ้วน ความเสี่ยงของ มะเร็งลำไส้ใหญ่ เพิ่มขึ้นเกือบจะเป็นเส้นตรงกับดัชนีมวลกายที่เพิ่มขึ้น ด้วยค่าดัชนีมวลกาย

มากกว่า 30 กิโลกรัมต่อตารางเมตร ความเสี่ยงในการเกิดมะเร็งลำไส้ใหญ่จะสูงกว่าค่าดัชนีน้อยกว่า 23 กิโลกรัมต่อตารางเมตร 1.5 ถึง 2 เท่า ลำไส้ใหญ่อักเสบเป็นแผลและโรคโครห์น ความเสี่ยงในการเกิดมะเร็งลำไส้ในผู้ป่วยสูงกว่าคนทั่วไปถึง 10 เท่า ความเป็นไปได้ของการถ่ายทอดทางพันธุกรรม ได้รับการยืนยันจากการปรากฏตัวของกลุ่มอาการ โพลิโพซิส ในครอบครัวและการเพิ่มขึ้น 3 ถึง 5 เท่า ในความเสี่ยงของการเกิดมะเร็งลำไส้ใหญ่ในกลุ่มญาติ

ระดับแรกที่มีมะเร็งหรือติ่งเนื้อ บ่อยครั้งที่มะเร็งของต่อมพัฒนากับพื้นหลังของติ่งเนื้อ อะดีโนมาทัส ที่มีอยู่ กระบวนการของเนื้อร้ายจากเนื้อเยื่อปกติจนถึงระยะ อะดีโนมา จนถึงระยะของมะเร็งกินเวลาประมาณ 3 ถึง 5 ปี การจำแนกประเภทของมะเร็งลำไส้ใหญ่นั้นขึ้นอยู่กับระดับของความแตกต่างของเซลล์ จัดสรรมะเร็งต่อมน้ำเหลืองสูงต่ำและไม่แตกต่างกัน อาการของโรคมะเร็งลำไส้ไม่เฉพาะเจาะจงและขึ้นอยู่กับขนาดและตำแหน่งของเนื้องอก

ส่วนใหญ่เนื้องอกจะอยู่ในลำไส้ใหญ่ด้านซ้าย ไส้ตรง 60 เปอร์เซ็นต์ ลำไส้ใหญ่ 20 เปอร์เซ็นต์ ลำไส้ใหญ่จากมากไปน้อย การงอม้ามโต บ่อยครั้งที่มะเร็งลำไส้ใหญ่พัฒนาในส่วนที่ถูกต้องผู้ป่วยส่วนใหญ่ไปพบแพทย์เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงของอุจจาระ ท้องผูก ท้องเสีย หรือการสลับกัน การปล่อยเลือดระหว่างการถ่ายอุจจาระ การเปลี่ยนแปลงรูปร่างของอุจจาระ อาการท้องผูกมักเกิดขึ้นเมื่อซีกซ้ายของลำไส้ใหญ่ได้รับผลกระทบ

การสลับกันของอาการท้องผูกและท้องร่วงบ่งชี้ว่าลูเมนในลำไส้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ด้วยการโลคัลไลเซชันด้านซ้ายอาจเกิดการอุดตันของลำไส้บางส่วนอุจจาระ คล้ายริบบิ้น หรือแกะ บนพื้นผิวที่อาจมีเลือดปน มะเร็งทวารหนักมีลักษณะเป็นเลือดออกไม่ผสมกับอุจจาระหนอง ระหว่างการสลายตัวของเนื้องอก การกระตุ้นที่ผิดพลาดด้วยการปล่อยเลือดหรือเสมหะด้วยเลือดเท่านั้น ความไม่หยุดยั้งของก๊าซและอุจจาระ มีส่วนร่วมของกล้ามเนื้อหูรูดของทวารหนักในกระบวนการ

เนื้องอกในซีกขวาของลำไส้ใหญ่มีลักษณะการพัฒนาในระยะเริ่มต้นของความอ่อนแอทั่วไปและภาวะโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก ความเจ็บปวดในช่องท้องซีกขวา บริเวณอุ้งเชิงกรานด้านขวา การอุดตันของลำไส้จะเกิดขึ้นในระยะต่อมา โดยปกติเมื่อเนื้องอกอยู่ในตับอ่อน การตรวจทางทวารหนักในกรณีส่วนใหญ่สามารถตรวจพบเนื้องอกของทวารหนักได้ การส่องกล้องซิกมอยด์มีประสิทธิภาพในการตรวจหาเนื้องอกของไส้ตรงและลำไส้ใหญ่ซิกมอยด์

การส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ ช่วยให้คุณสามารถตรวจหาเนื้องอกของส่วนใดส่วนหนึ่งของลำไส้ใหญ่และรับวัสดุสำหรับการตรวจทางเนื้อเยื่อ การศึกษานี้แนะนำสำหรับผู้ป่วยทุกรายที่มีเลือดออกในลำไส้ เพื่อตรวจหาแหล่งที่มาของมัน ติ่งเนื้อ ที่มีประวัติครอบครัวที่มีภาระหนัก การส่องกล้องตรวจร่างกาย เผยให้เห็นสัญญาณของมะเร็งลำไส้ เช่น ข้อบกพร่องของไส้ที่มีรูปร่างผิดปกติ กับเนื้องอก เอ็กโซไฟติก ความแข็งของผนังลำไส้ เมื่อมันเติบโตเป็นเนื้องอก

การตีบของลูเมนในลำไส้ อัลตราซาวนด์ รวมถึงการตัดชิ้นเนื้อ และ CT ของช่องท้องจะทำเพื่อชี้แจงความชุกและความสามารถในการทำงานของเนื้องอก ตลอดจนตรวจหาการแพร่กระจาย การรักษาด้วยการผ่าตัดอาจรุนแรงและประคับประคองได้ ในการผ่าตัดแบบถอนรากถอนโคน การผ่าตัดลำไส้จะดำเนินการพร้อมกับการกำจัดต่อมน้ำเหลืองในภูมิภาคและการแพร่กระจายของตับและปอดไปพร้อมกัน การผ่าตัดแบบประคับประคองมีวัตถุประสงค์

เพื่อการกำหนดบายพาส อนาสโตโมส หรือทวารหนักที่ผิดธรรมชาติ กลยุทธ์ถูกกำหนดโดยตำแหน่งและระยะของเนื้องอก การรักษาด้วยการผ่าตัดเสริมด้วยการฉายแสงและเคมีบำบัดหากจำเป็น การพยากรณ์โรคขึ้นอยู่กับขอบเขตของเนื้องอกและชนิดของเนื้อเยื่อ ในเนื้องอกที่มีความแตกต่างสูง การพยากรณ์โรคจะดีกว่าในเนื้องอกที่มีความแตกต่างต่ำ อาการลำไส้แปรปรวนเป็นโรคที่เกิดจากการทำงานโดยมีอาการของลำไส้คงที่โดยไม่มีอาการวิตกกังวลและโรคทางอินทรีย์

ตามเกณฑ์ของกรุงโรม อาการลำไส้แปรปรวนหมายถึงอาการปวดท้องและความรู้สึกไม่สบายที่หายไปหลังจากการถ่ายอุจจาระ โดยจะมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงของความถี่และความสม่ำเสมอในการอุจจาระ และเกี่ยวข้องกับอาการผิดปกติของลำไส้อย่างน้อย 2 อาการเปลี่ยนความถี่ในการอุจจาระ มากกว่า 3 ครั้งต่อวันหรือน้อยกว่า 3 ครั้งต่อสัปดาห์ การเปลี่ยนแปลงความสม่ำเสมอของอุจจาระ ของเหลว ของแข็ง สิ่งกระตุ้นที่จำเป็น

ความรู้สึกของการเคลื่อนไหวของลำไส้ไม่สมบูรณ์ ต้องใช้ความพยายามเพิ่มเติมระหว่างการถ่ายอุจจาระ การหลั่งของเมือกกับอุจจาระ ท้องอืด ท้องอืด เสียงดังก้องในท้อง ความผิดปกติเหล่านี้ต้องดำเนินต่อไปอย่างน้อย 12 สัปดาห์ในช่วง 12 เดือนที่ผ่านมา ลำไส้ใหญ่ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับกระบวนการทางพยาธิวิทยา

บทความที่น่าสนใจ :  สาหร่ายทะเล มีประโยชน์ในการป้องกันโรคอะไรบ้าง อธิบายได้ ดังนี้