ปรัชญา โครงการนี้จำเป็นต้องทำให้เกิดคำถาม เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของความรู้เชิงระเบียบวิธี กับความรู้ทางวิทยาศาสตร์เชิงปรัชญาและเฉพาะทาง การจัดสรรระดับของระเบียบวิธีทางปรัชญาเกิดจากการมีอยู่ของธรรมชาติ โครงสร้าง เครื่องมือจัดหมวดหมู่ สาขาที่มีปัญหาของความรู้เชิงระเบียบวิธีของชั้นปรัชญาลึกของหลักการออนโทโลยีและญาณวิทยา นักปรัชญา แนวคิดทางวัฒนธรรมและปรัชญา ความรู้ ความมีเหตุผล วิทยาศาสตร์ ภาพของโลก

รูปแบบการคิด รากฐานทางปรัชญาของวิทยาศาสตร์ วิทยาศาสตร์ปัญหา ธรรมชาติและสาระสำคัญของความรู้ทางวิทยาศาสตร์ ตรรกะของการพัฒนา ทั้งหมดนี้ให้เหตุผลในการพิจารณาระเบียบวิธีในความหมายหนึ่งว่าเป็นวินัยทางปรัชญา ซึ่งเป็นรูปแบบของการตระหนักรู้ ในตนเองของวิทยาศาสตร์ ซึ่งทำให้เข้าใกล้ปรัชญาวิทยาศาสตร์มากขึ้น อย่างหลังในฐานะการสะท้อนเชิงปรัชญาเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ เปิดโอกาสให้บุคคลหนึ่งเข้าถึงการศึกษา แก่นแท้ของวิทยาศาสตร์

จากภายนอกในบริบทของวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ อย่างไรก็ตาม แม้จะมีความใกล้ชิด ความคล้ายคลึงกัน แต่ระเบียบวิธีทางวิทยาศาสตร์ก็มีความแตกต่างอย่างมากจากปรัชญาวิทยาศาสตร์ตรงที่มันมีขนาดใหญ่ชั้นทางวิทยาศาสตร์ทั่วไปและเฉพาะรวมถึงรูปแบบตรรกะ หลักการกฎหมาย กฎการอนุมาน วิธีการทางวิทยาศาสตร์ทั่วไปและเฉพาะ รูปแบบความรู้ทางวิทยาศาสตร์ การทำให้ภาษาของวิทยาศาสตร์เป็นทางการ เป็นต้น โดยเน้นที่การศึกษาวิธีการเทคนิค

วิธีการของความรู้ทางวิทยาศาสตร์ วิธีการเข้าใกล้สิ่งที่เรียกว่าตรรกะของวิทยาศาสตร์ สำหรับประเภทการวิเคราะห์เชิงระเบียบวิธีเชิงประวัติศาสตร์ ตรรกะถือเป็นรูปแบบประวัติศาสตร์รูปแบบแรก ถือกำเนิดขึ้นในส่วนลึกของปรัชญาแบบกรีก รูปแบบนี้ครอบงำจนถึงต้นศตวรรษที่ 20 จริงอยู่ในหมู่ชาวกรีกโบราณ วิธีการไม่ได้ดำรงอยู่ในฐานะความรู้อิสระที่แยกจากกัน หากมีอยู่ ก็เป็นเพียงแนวทางที่ ไม่ สะท้อนกลับตัวอย่างเช่นรูปแบบ ไมยูติกส์

ที่มีชื่อเสียงของโสกราตีสมุ่งเน้นไปที่ การสร้างเทคโนโลยีบางอย่างสำหรับการค้นหาความจริง ในรูปแบบที่สะท้อนกลับ ประวัติของจิตสำนึกเกี่ยวกับระเบียบวิธี มีต้นกำเนิดมาจากวัฒนธรรมยุโรปใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งซึ่งมีวิธีการอุปนัยทำหน้าที่เป็นส่วนสำคัญของ อวัยวะใหม่ ของเขาเท่านั้นเช่น ตรรกะอุปนัย ดังที่ทราบกันดีว่า ภายใต้กรอบของแนวทางเชิงตรรกะ อริสโตเติลยังได้พัฒนาหลักคำสอนเกี่ยวกับวิธีการด้วย ไม่ได้ไปไกลกว่าตรรกะ

ในวิธีการของเขาและโคนิกส์เบอร์เกียนผู้ยิ่งใหญ่ แม้ว่าเขาจะพยายามขยายวิธีการไปสู่ทฤษฎีวิทยาศาสตร์ วิทยาศาสตร์ทางวิทยาศาสตร์ แต่การวิเคราะห์เชิงระเบียบวิธีของเขายังไม่ถูกยึดด้วยตรรกะ จิตสำนึกตามระเบียบวิธีหลังคานเทียนยังเกิดขึ้นจากพื้นฐานและผ่านตรรกศาสตร์ และเฉพาะกับกลุ่มนีโอ คานเทียนแห่งโรงเรียนมาร์บูร์ก และบาเดนเท่านั้นที่กระบวนการแยกระเบียบวิธี ออกจากตรรกะและสร้างมันขึ้นมา ไปจนถึงระดับของการวิเคราะห์เชิงปรัชญา

ซึ่งขยายขอบเขตที่เป็นปัญหาของจิตสำนึก เกี่ยวกับระเบียบวิธีวิจัยโดยรวมมิติของความรู้ทางสังคม วัฒนธรรม ความเห็นอกเห็นใจ ประวัติศาสตร์ วิทยาศาสตร์ จิตวิทยา และมิติอื่นๆ ของความรู้ โรงเรียนระเบียบวิธีทางตะวันตกและรัสเซียจำนวนหนึ่งมีส่วนในการพัฒนาระเบียบวิธีทาง ปรัชญา การวิจารณ์ระเบียบวิธีของป๊อปเปอร์ โรงเรียนประวัติศาสตร์แองโกลอเมริกัน โรงเรียนระเบียบวิธีของจีพีเชอโดรวิตสกี้ ไบเบร์ยูเอ็มลอตแมน สเตพีน่า และอื่นๆ

ตั้งแต่ครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 ในที่สุดระเบียบวิธีก็แยกออกจากตรรกะและปรัชญา กลายเป็นรูปแบบเฉพาะของความประหม่าของวิทยาศาสตร์ ที่มีอยู่ที่จุดตัดของสาขาวิชาต่างๆ เนื้อหาของการวิเคราะห์ระเบียบวิธีสมัยใหม่ ประเภทนี้ถูกกำหนดโดยกระบวนทัศน์วิธีการใหม่ 2 กระบวนทัศน์เป็นหลักแนวทางที่เป็นระบบที่เสนอโดยผู้สร้างทฤษฎีระบบ แอลฟอน เบอร์ทาลันฟฟี่และนักวิทยาศาสตร์และนักปรัชญา บ็อกดานอฟและซินเนอร์เจติกส์

ซึ่งรวมข้อมูลระบบ วิธีการเชิงโครงสร้างกับหลักการ ของการจัดระเบียบตนเอง ความไม่สมดุลของระบบไดนามิก และแสดงถึงรูปแบบการคิดแบบใหม่ที่ไม่เป็นเชิงเส้น ระเบียบวิธีของวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ และความรู้ด้านมนุษยธรรมในประวัติศาสตร์ การพัฒนาตั้งแต่เริ่มก่อตั้งจนถึงปลายศตวรรษที่ 19 วิธีการของวิทยาศาสตร์มุ่งเน้นไปที่อุดมคติของความรู้วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ เป็นหลักทางคณิตศาสตร์และกายภาพ ซึ่งตลอดประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์

ตั้งแต่กรีกโบราณจนถึงศตวรรษที่ 20 ได้รับการพิจารณา แบบจำลองความรู้ทางวิทยาศาสตร์ โปรดจำไว้ว่าตัวอย่างเช่น มีวิทยาศาสตร์มากเท่ากับที่มีคณิตศาสตร์ หรือกาลิเลโอโดยเฉพาะอย่างยิ่ง คำพูดที่มีชื่อเสียงของเขาเกี่ยวกับ หนังสือแห่งธรรมชาติที่พระเจ้าเขียนในภาษาคณิตศาสตร์ วิธีการที่พัฒนาขึ้นในวิทยาศาสตร์ธรรมชาติเป็นตัวเป็นตนวิธีการของวิทยาศาสตร์ดังกล่าว กล่าวอีกนัยหนึ่ง มีการพัฒนาวิธีการแบบรวมเป็นหนึ่งเดียว

โดยกำหนดให้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ทั้งหมดสร้างขึ้นจากแบบจำลองความรู้ทางวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ อุดมการณ์เชิงระเบียบวิธีนี้ส่วนใหญ่ได้รับการส่งเสริมและเผยแพร่โดยหลักคำสอนเชิงบวก ปฏิบัติตามระเบียบวิธีทางกลไกและถือว่าฟิสิกส์คณิตศาสตร์เป็นอุดมคติของวิทยาศาสตร์ และวิธีการอนุมานเชิงสัจพจน์ของคณิตศาสตร์เป็นวิธีสร้างความรู้ทางวิทยาศาสตร์ใดๆ กลไกของนิวตันตาม โอคอมเท ในยุคคลาสสิกถือเป็นกระบวนทัศน์สากลที่กำหนดอุดมคติ

และภาพไม่เพียง แต่ของวิทยาศาสตร์ธรรมชาติเท่านั้น แต่ยังรวมถึง ฟิสิกส์สังคม ด้วย แม้แต่โรงสีไม่กล้าทำลายระเบียบวิธีผูกขาดของวิทยาศาสตร์ธรรมชาติที่พัฒนาขึ้นในวิทยาศาสตร์ แม้ว่าเขาจะร่างเส้นแบ่งเขตบางเส้นระหว่างตรรกะของวิทยาศาสตร์ธรรมชาติและตรรกะของสังคมศาสตร์ แต่อย่างไรก็ตามเขาคิดว่ามันเป็นไปได้ ที่จะเอาชนะสถานะย้อนหลังของวิทยาศาสตร์ทางศีลธรรม โดยนำไปใช้กับพวกเขาวิธีการของวิทยาศาสตร์กายภาพ ขยายและสรุปให้เหมาะสม 1

สถานการณ์ระเบียบวิธีเปลี่ยนแปลงโดยพื้นฐานเฉพาะในช่วงเปลี่ยนศตวรรษที่ 19 ถึง 20 เมื่อแนวคิดเรื่องความแตกต่างเชิงระเบียบวิธีระหว่างความรู้ประเภทต่างๆ ถูกหยิบยกขึ้นมาก่อน จริงอยู่เพื่อประโยชน์ของความยุติธรรมควรสังเกตว่าความคิดในการแยกแยะระหว่างความรู้ประเภทวิทยาศาสตร์ธรรมชาติและประวัติศาสตร์ สังคม นั้นอยู่ในจิตใจของนักคิดชาวยุโรปมาช้านานโดยเฉพาะ ตัวแทนของแนวคิดเชิงบวกทางประวัติศาสตร์ที่เรียกว่า บัคเคิล ไอตัน เจเซนต์โรงสี

และอื่นๆแต่การให้เหตุผลทางปรัชญานั้นได้รับครั้งแรกโดย นีโอกันเทียน วิลเฮล์ม ดิลเทย์ในปี 1833 ถึง 1911ผู้ซึ่งด้วยการ วิพากษ์วิจารณ์เหตุผลทางประวัติศาสตร์ ของเขาได้ทำลายตำนานโพสิทีฟนิยมของวิธีการแบบครบวงจรที่เคยมีอยู่ในจิตใจของชาวยุโรปผู้มีปัญญา ต่อจากนั้นแนวคิดในการแยกแยะระหว่างวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ และความรู้ด้านมนุษยธรรมได้รับการปกป้องและพัฒนา แม้ว่าจะไปในทิศทางที่แตกต่างกันโดยผู้ก่อตั้งโรงเรียน วินเดลแบนด์ในปี 1848 ถึง 1915

และผู้จัดระบบ ของความคิดของเขา จีริคเคิร์ตในปี 1863 ถึง 1936 นีโอกานต์เป็นพวกที่ตั้งคำถาม เกี่ยวกับความไม่ชอบด้วยกฎหมายของการนำวิธีการ และวิธีการทางวิทยาศาสตร์ตามธรรมชาติ มาใช้กับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ในเวลาเดียวกัน พวกเขาเริ่มจากแนวคิดของการดำรงอยู่ ของความแตกต่างพื้นฐานระหว่างวิทยาศาสตร์ทั้ง 2 ประเภท ศาสตร์แห่งธรรมชาติและศาสตร์แห่งวัฒนธรรม

บทความที่น่าสนใจ :  การนวด การนวดหน้าอย่างถูกต้องมีผลการระบายของต่อมน้ำเหลือง