ดอกไม้ คอมเพล็กซ์เรซมี ช่อดอกซึ่งบนแกนหลัก โมโนโพเดียลยาวมีช่อดอกบอทริกบางส่วนซึ่งเป็นแปรงธรรมดา ขึ้นอยู่กับระดับของการแตกแขนง แปรงสามารถเป็น 2 เท่า ช่อดอกซึ่งแปรงเรียบง่ายตั้งอยู่บนแกนหลัก เมลิล็อต พรอสเทรทเวโรนิกา มีแกนของลำดับที่ 3 มะรุม,ว่านหางจระเข้ขนาดใหญ่ ช่อที่ซับซ้อนประกอบด้วยช่อดอกแบบรวม พวกเขามีลักษณะโดยความจริงที่ว่าประเภทของการเจริญเติบโต ของแกนหลักแตกต่างจากช่อดอกบางส่วน

ตัวอย่างเช่นช่อตะกร้า ไม้วอร์มวูดทั่วไป แปรงร่มไม้เลื้อยทั่วไป หูที่ซับซ้อนคือช่อดอกที่หูเรียบง่ายตั้งอยู่บนแกนหลักที่ยาวเรียกว่าเดือย ข้าวสาลี,ข้าวไรย์,ข้าวบาร์เลย์ ทางสัณฐานวิทยาใกล้เคียงกับแปรงคู่ ร่มที่ซับซ้อนคือช่อดอกที่มีแกนหลักสั้นลงซึ่งมีดอกกุหลาบใบบน เรียกว่าห่อทั่วไปแกนโผล่ออกมาจากซอกใบซึ่งลงท้ายด้วยช่อดอกบางส่วน ร่มธรรมดาซึ่งเรียกว่าร่ม ดอกไม้ในชุดดอกไม้ที่ก้านดอกยาวเท่ากัน มักจะมีกาบเด่นชัดซึ่งประกอบขึ้นเป็นอินโวลูเคร

ร่มที่ซับซ้อนเป็นลักษณะเฉพาะของพืชหลายชนิดในตระกูลคื่นฉ่าย แครอท,ผักชีฝรั่ง,ผักชีฝรั่งเหล่านี้เป็นช่อดอกแบบเปิด ดังนั้น ดอกไม้ในนั้นจึงบานสะพรั่งจากศูนย์กลาง แบบช่อกระจุก ช่อดอกซิมโพเดียมได้ชื่อมาจากวิธีการออกดอกแบบพิเศษ ช่อดอกปิดไม่แสดงแกนหลักของมันและช่อดอกบางส่วน มีการแตกแขนงแบบสมมติ ดอกไม้ ปรากฏในแกนของกาบบนแกนของคำสั่งก่อนหน้าเช่น ดอกไม้บานแบบหมุนเหวี่ยงขึ้นอยู่กับจำนวนด้านแกน

ซีมอยด์แบ่งออกเป็น 3 ประเภทหลัก โมโนชาเซียม ไดคาเซียม พลีโอแอสเซียม โมโนชาเซียมเป็นช่อดอกไซโมสซึ่งแต่ละแกนของมารดามีลูก 1 คนซึ่งเกิดขึ้นภายใต้ดอกไม้ ที่ทำให้แกนของคำสั่งก่อนหน้าสมบูรณ์ ขึ้นอยู่กับทิศทางของแกนโมโนชาเซีย 2 ประเภทมีความโดดเด่น ม้วนงอและไจรัส เคิร์ลแกนของคำสั่งที่ 2 ออกจากแกนของคำสั่งที่ 1 แกนของคำสั่งที่ 3 แต่ในขณะเดียวกันแกนก็ออกไปในทิศทางเดียวเท่านั้น ราวกับว่าบิดเป็นหอยทากหรือเคิร์ล

ไจรัสแกนของลำดับที่สองออกจากแกนของลำดับที่หนึ่งจากที่สอง ลำดับที่สาม จากนั้นไปในทิศทางเดียวจากนั้นไปอีกทางหนึ่ง ไดคาเซียม ช่อดอกที่ช่อดอกบางส่วน 2 ช่อพัฒนาภายใต้ดอกปลายยอดของแกนหลักในขณะที่ แต่ละแกนของลำดับก่อนหน้าจะมี 2 แกนของลำดับถัดไป ไดคาเซียสรวมถึงส้อมและขดคู่ ส้อมใต้ดอกของแกนหลักจะเกิดกิ่งก้านตรงข้าม ซึ่งลงท้ายด้วยดอกไม้ ในอนาคตแต่ละแกนเหล่านี้จะสร้างแกนตรงข้ามกัน 2 แกนของลำดับถัดไป

ขดสองครั้งใต้ดอกไม้ของแกนหลักมีลอนเรียบง่าย 2 อันเกิดขึ้น พลีโอแอสเซียม ช่อดอกซึ่งแต่ละแกนของคำสั่งก่อนหน้าจะถูกแทนที่ด้วยมากกว่า 2 แกนของลำดับถัดไป พืชประจำปีบานไม่เร็วกว่า 20 ถึง 30 วันหลังจากหยอดเมล็ด พืชประจำปี ไรย์,ข้าวสาลีและล้มลุก หัวไชเท้า,กะหล่ำปลี,แครอท บานสะพรั่งและออกผลครั้งเดียวในชีวิต หลังจากนั้นพวกมันก็ตาย ดังนั้น จึงเรียกว่าโมโนคาร์ปิค สมุนไพรยืนต้นบานในปีที่ 2 ของชีวิตและต้นไม้มากมาย

หลังจากผ่านไปหลายสิบปี ในไม้ยืนต้นตามกฎแล้วการออกดอก และติดผลจะเกิดขึ้นหลายครั้งในช่วงชีวิตของพวกเขา ดังนั้น จึงเรียกว่าโพลีคาร์ปิคมีไม้ยืนต้นเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้นที่มีพืชชนิดโมโนคาร์ปิค นั่นคือตายไปหลังจากการออกดอกและติดผลครั้งแรก หางจระเข้,ไผ่,ต้นปาล์ม,เฟรูลัส ผลไม้เป็นอวัยวะสืบพันธุ์ของแอนจิโอสเปิร์ม ที่พัฒนาจากดอกเดียวและมีเมล็ด ผลไม้หรือผลิดอกบานในพืชชั้นสูงพัฒนาจากรังไข่หลังดอกบาน จากผนังของรังไข่

ผนังของทารกในครรภ์ก่อตัวขึ้น เปลือกแบ่งออกเป็น 3 โซน ด้านนอก กลางและภายใน จำแนกได้ชัดเจนทั้ง 3 โซน เช่น ผลพีช ชั้นนอกเป็นหนังบางคือเอ็กโซคาร์ป เนื้อผลไม้ฉ่ำที่กินได้คือเมโซคาร์ป หินแข็งที่ทำจากเนื้อเยื่อหินที่ล้อมรอบเมล็ดเดียวคือเอนโดคาร์ป บ่อยครั้งที่โซนของเปลือกนอกเหล่านี้แตกต่างกันเล็กน้อย ผนังผลอาจแห้งและฉ่ำ หน้าที่ของผลไม้ การก่อตัว การป้องกันและการกระจายของเมล็ด จำนวนเมล็ดในผลสูงสุดเท่ากับจำนวนออวุลในตัวอ่อน

เส้นเอ็นแต่โดยปกติแล้วจะน้อยกว่า เนื่องจากออวุลบางชนิดไม่โตเต็มที่ ผลไม้ขึ้นอยู่กับโครงสร้างของผนังแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มคือแห้งและฉ่ำ ผลไม้แห้งเปิดได้หรือเปิดไม่ได้ ขึ้นอยู่กับว่าผนังของผลไม้เปิดออกหลังจากสุกหรือไม่ ผลไม้ฉ่ำวิวัฒนาการปรากฏเป็นอนุพันธ์ของผลไม้แห้ง ผนังของผลฉ่ำอาจพัฒนาจากผนังของรังไข่ หรือจากผนังของรังไข่ผสมกับหลอดดอกไม้หรือเว้า การชักนำให้เกิดการงอกนี่คือการก่อตัวที่เกิดขึ้นจากการหลอมรวมของรังไข่

ดอกไม้แต่ละดอกของช่อดอกหนึ่งช่อ ตัวอย่างเช่น ในสับปะรดแกนของช่อดอกจะหลอมรวมกับรังไข่ และฐานของกาบหลายใบจนกลายเป็นเนื้อเยื่อเนื้อชุ่มฉ่ำ ในผลหม่อนต้นหม่อนเกิดจากผลแห้งเมล็ดล่อนที่ชิดกัน แต่ไม่ได้หลอมรวมเข้าด้วยกัน ซึ่งถูกห่อหุ้มด้วยวงกลีบรวม สีฉ่ำรับประทานได้ ผลของผลแห้งเมล็ดล่อนนั้นจะไม่เติบโตร่วมกันและอยู่ในภาชนะกลวง ผนังเนื้อซึ่งประกอบขึ้นจากแกนของช่อดอก ในเกาลัดที่แท้จริงภาวะมีบุตรยากจะเกิดขึ้นจากรังไข่ซิงคาร์ป

ด้านล่างของดอกเพศเมียและประกอบด้วยโอ๊ก 2 ถึง 3 โป่ง การจำแนกลักษณะทางสัณฐานวิทยาของผลไม้ ขึ้นอยู่กับชนิดของจีโนเซียมบนพื้นฐานนี้พวกเขาจะแบ่งออกเป็น 4 ประเภทหลัก อะโพคาเปียเกิดขึ้นจากดอกไม้ที่มีจีโนเซียม คาร์เพลแยกจากเกสรตัวเมียอิสระแต่ละดอกจะเกิดผลแยกกัน มอนนะคาร์พเกิดจากดอกไม้ที่มีจีโนเซียม โมโนคาร์ปัส พวกมันมีความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมกับอะโพคาปส์ และเกิดขึ้นจากการลดลงของคาร์เพิล เป็น 1 โคโนคาร์ป

ซินคาร์ป ไลซิคาร์ปและพาราคาร์ปเกิดขึ้นจากดอกไม้ที่มีโคโนคาร์ป ไจโนเซียม ซูโดโมโนคาร์ปมีลักษณะภายนอกคล้ายกับมอนนะคาร์พ แต่ถูกสร้างขึ้นจากไจโนเซียม ซึ่งในตอนแรกมีการวางคาร์เพิล 2 อันขึ้นไปแต่มีเพียง 1 อันเท่านั้นที่พัฒนาบ่อยกว่า ด้วยเหตุนี้รังไข่เซลล์เดียวที่มี 1 ออวุลจึงปรากฏขึ้น ผลโมโนคาร์ปเกิดจากดอกไม้ที่มีโมโนคาร์ป ไจโนเซียมที่เกิดจากหนึ่งคาร์เพลและมักจะเป็นรังไข่บนแผ่นพับเดี่ยว เป็นผลไม้หลายเมล็ดเซลล์เดียวที่เปิดขึ้นโดยมีรอยกรีด 1 ช่องตามรอยประสานหน้าท้องตามที่มีเมล็ดติดอยู่

บทความอื่นๆที่น่าสนใจ : การทำงาน นายจ้างสามารถลดความเสี่ยงจากโรคจากการทำงานได้อย่างไร