ซีลีเนียม ถูกค้นพบโดยนักเคมีชาวสวีเดนในปี พ.ศ. 2360 ในยุค 50 ของศตวรรษที่ XX นักวิทยาศาสตร์กลายเป็นหัวข้อของการวิจัยและในปัจจุบันนี้ถือว่า เป็นองค์ประกอบที่จำเป็นต่อสุขภาพของมนุษย์ ธาตุตามรอยคือแร่ธาตุที่มีอยู่ในเนื้อเยื่อที่มีชีวิตจำนวนเล็กน้อย ซึ่งทำหน้าที่สำคัญต่างๆ รู้จักธาตุทั้งหมด 14 ชนิด รวมทั้งเหล็ก สังกะสี ไอโอดีน ทองแดง แมกนีเซียม อะลูมิเนียม ตะกั่วและฟลูออไรด์

ซีลีเนียม สามารถได้รับจากอาหารหรืออาหารเสริมเท่านั้น เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพ และปกป้องร่างกายจากอนุมูลอิสระที่เป็นอันตราย ซึ่งช่วยสนับสนุนระบบภูมิคุ้มกัน ประเภทของซีลีเนียม ซีลีเนียมมีสองรูปแบบ อินทรีย์และอนินทรีย์ สารประกอบอนินทรีย์ของซีลีเนียมเรียกว่า selenates และ selenites ในขณะที่สารประกอบอินทรีย์ ได้แก่ selenmethionine และ selenocysteine พืชมักจะมีซีลีเนียมในรูปแบบอนินทรีย์

ซึ่งจะถูกแปลงเป็นซีลีโนซิสเทอีน ซึ่งร่างกายมนุษย์ดูดซึม การดูดซึมจะดีที่สุดเมื่อรับประทานร่วมกับวิตามินที่ละลายในไขมัน เช่น A D และ E แหล่งอาหารของ ซีลีเนียม ยีสต์ อาหารทะเล หอยนางรม ปลาทูน่า ปลาชนิดหนึ่ง ปลาซาร์ดีน ฯลฯ เนื้อสัตว์ ไต ตับ ซีเรียล ถั่วบราซิล อาหารอื่นๆ บางชนิด เช่น นม ธัญพืช และไข่ก็มีซีลีเนียมในปริมาณที่เพียงพอเช่นกัน วิธีที่ดีที่สุดในการให้ร่างกายได้รับซีลีเนียมเพียงพอ คือการรับประทานอาหารที่สมดุล

หากเป็นการยากที่จะรักษาระดับซีลีเนียมให้เป็นปกติ ด้วยการรับประทานอาหารเพียงอย่างเดียว อาจพิจารณาให้อาหารเสริม ลดราคามีผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่มีซีลีเนียมทั้งแบบอินทรีย์และอนินทรีย์ จากการวิจัยพบว่า สารประกอบอินทรีย์สามารถดูดซึมเข้าสู่ร่างกายได้ดีขึ้น สัญญาณขาดซีลีเนียม การขาดซีลีเนียมในร่างกายสามารถแสดงออกได้ ดังนี้ กล้ามเนื้ออ่อนแรง ความเหนื่อยล้าเรื้อรัง ผมร่วง ภาวะมีบุตรยาก ภูมิคุ้มกันอ่อนแอ

ปัญหาเกี่ยวกับการย่อยอาหาร การดูดซึมซีลีเนียมอาจลดลง ดังนั้น ความน่าจะเป็นของข้อบกพร่องจึงเพิ่มขึ้น ปริมาณซีลีเนียมที่แนะนำขึ้นอยู่กับอายุและเพศ โดยเฉลี่ยแล้ว 55 ไมโครกรัมต่อวันสำหรับผู้ใหญ่ และ 20 ไมโครกรัมสำหรับเด็กถือ เป็นบรรทัดฐาน แพทย์หลายคนถือว่าค่าเหล่านี้ต่ำเกินไป และเป็นเพียงค่าต่ำสุดที่จำเป็น แต่ไม่เหมาะสม ในเวลาเดียวกัน การกินซีลีเนียมเกินขนาด ก็เต็มไปด้วยผลข้างเคียงเช่นกัน

ซีลีเนียมปลอดภัยเมื่อรับประทานเป็น วิตามินรวม หรืออาหารเสริมตามคำแนะนำ หากคุณใช้ปริมาณที่สูงกว่าที่ระบุไว้บนฉลาก คุณอาจพบผลข้างเคียง เช่น โรคโลหิตจาง ผมร่วงและข้อตึง อาการทั่วไปอื่นๆ ของอาการมึนเมา ได้แก่ รสโลหะในปาก ท้องร่วง คลื่นไส้ ภาวะทางจิตเปลี่ยนแปลง และเส้นประสาทส่วนปลาย ซีลีเนียมและภูมิคุ้มกัน ระบบภูมิคุ้มกันที่แข็งแรงและแข็งแรงเป็นสิ่งจำเป็น ในการต่อสู้กับแบคทีเรียและไวรัส

ซีลีโนโปรตีนมากกว่า 30 ชนิด มีความเกี่ยวข้อง กับ ซีลีเนียม ซึ่งทำหน้าที่ป้องกันสารออกซิแดนท์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการตอบสนองภูมิคุ้มกันโดยรวมของร่างกาย สารต้านอนุมูลอิสระช่วยป้องกันความเสียหายของเซลล์ที่เกิดจากอนุมูลอิสระส่วนเกินและความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชันอื่นๆ ด้วยความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชันที่น้อยที่สุด เซลล์ที่แข็งแรงน้อยลงจะได้รับความเสียหาย ลดโอกาสการเกิดโรคหรือการติดเชื้อ

นอกจากนี้ ซีลีเนียมยังแสดงคุณสมบัติต้านการอักเสบ ต้านไวรัส และต้านแบคทีเรียที่ส่งผลโดยตรงต่อการอักเสบ และการตอบสนองของภูมิคุ้มกัน การศึกษาต่างๆ ได้ระบุถึงความเชื่อมโยงระหว่างระดับซีลีเนียม การติดเชื้อไวรัส และการทำงานของต่อมไทรอยด์ การเชื่อมต่อนี้อธิบายไว้ด้านล่าง การติดเชื้อซีลีเนียมและไวรัส เนื่องจากการขาดซีลีเนียมมีความสัมพันธ์โดยตรงกับความเสี่ยงของการติดเชื้อไวรัส

การขาดซีลีเนียมในร่างกายสามารถนำไปสู่ความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชันที่เพิ่มขึ้น และส่งผลให้เกิดการอักเสบได้ ข้อมูลที่น่าสนใจที่สุดเกี่ยวกับอันตรายจากการขาดซีลีเนียมมาจากภูมิภาคของจีนที่มีดินซีลีเนียมต่ำ ผู้หญิงและเด็กจำนวนมากในภูมิภาคนี้มีโรคเคชาน ซึ่งเป็นโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดชนิดหนึ่งที่เกิดจากไวรัส โรคนี้สามารถป้องกันได้ด้วยการเสริมซีลีเนียม ปัญหาอาจรุนแรงยิ่งขึ้นในประชากรที่มีความเสี่ยงสูงต่อการขาดสารอาหาร

เช่น เด็กและผู้สูงอายุ พวกเขาอาจขาดซีลีเนียม และมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อมากขึ้น การศึกษาในปี 2013 ที่ตีพิมพ์ในวารสารโภชนาการได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างระดับซีลีเนียมกับไวรัส 2 ชนิด ได้แก่ คอกซากีและไข้หวัดใหญ่ เป็นเวลาสี่สัปดาห์ หนูทดลองถูกเลี้ยงด้วยอาหารที่มีระดับซีลีเนียม ไม่เพียงพอหรือปกติ หลังจากนั้นพวกมันก็ติดเชื้อไวรัสคอกซากี บี3 หรือไวรัสไข้หวัดใหญ่

ในกลุ่มที่ขาดซีลีเนียม มีอุบัติการณ์ของกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ ซึ่งเป็นโรคหัวใจที่เป็นอันตรายเพิ่มขึ้นห้าเท่า ในหนูกลุ่มนี้ที่ติดเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ พบโรคปอดบวมรุนแรง การศึกษาเพิ่มเติมในหนูทดลองตรวจสอบผลการป้องกันของการเสริมซีลีเนียมต่อไวรัสไข้หวัดใหญ่ การรอดชีวิตในหนูที่ได้รับอาหารเสริมนั้น สูงกว่าเมื่อเทียบกับหนูในกลุ่มที่ขาดซีลีเนียม อาจเป็นเพราะคุณสมบัติต้านไวรัสของซีลีเนียม ยังไม่พบการศึกษาที่คล้ายกันในมนุษย์

การศึกษาในปี 2547 ที่ตีพิมพ์ในวารสารโภชนาการคลินิกอเมริกัน ได้ตรวจสอบผลกระทบของซีลีเนียม ต่อไวรัสโปลิโอ ผู้ใหญ่ที่มีซีลีเนียมในเลือดต่ำจะได้รับยาหลอก 50 ไมโครกรัมหรือ 100 ไมโครกรัมของซีลีเนียมทุกวันเป็นเวลา 15 สัปดาห์ ผู้เข้าร่วมทุกคนได้รับวัคซีนโปลิโอทางปาก ตามด้วยการตรวจเลือด ในกลุ่มที่ได้รับซีลีเนียม 50 และ 100 ไมโครกรัม คาดว่าระดับซีลีเนียมในเลือดจะเพิ่มขึ้น

นอกจากนี้ ยังพบการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น และการปราบปรามไวรัสโปลิโออย่างรวดเร็วในกลุ่มเหล่านี้ เอชไอวีเป็นการติดเชื้อไวรัสอาร์เอ็นเออีกชนิดหนึ่งที่มีผลต่อระดับซีลีเนียม ผู้เข้าร่วมการศึกษาที่ติดเชื้อ HIV ที่มีระดับซีลีเนียมในเลือดต่ำยังมีจำนวน CD4+ Tlymphocyte ที่ต่ำกว่า โรคที่รุนแรงกว่า และอัตราการเสียชีวิตที่เพิ่มขึ้น ผู้เข้าร่วมในการศึกษาวิจัยแบบควบคุมด้วยยาหลอกแบบสุ่ม

ในปี 2550 ได้รับซีลีเนียมในปริมาณสูง 200 ไมโครกรัมต่อวัน หรือยาหลอก พวกเขาได้รับการประเมินที่ 9 และ 18 เดือน ผู้เขียนสรุปว่า หลังจากเก้าเดือน ผู้เข้าร่วมการศึกษาที่ได้รับซีลีเนียมมีระดับซีลีเนียมในซีรัมสูงขึ้น และชะลอการลุกลามของเอชไอวี เช่นเดียวกับการลดลงของระดับ CD4+ Tlymphocyte นอกจากนี้ ผู้ใช้ซีลีเนียมยังเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลน้อยลง ซึ่งชี้ให้เห็นถึงประโยชน์ที่เป็นไปได้ของการเสริมซีลีเนียม ในฐานะยาเสริมในการรักษาเอชไอวี

ซีลีเนียมและไทรอยด์ การศึกษาแสดงให้เห็นว่า เนื่องจากคุณสมบัติของสารต้านอนุมูลอิสระ ซีลีเนียม อาจเป็นกุญแจสำคัญในการทำงานของต่อมไทรอยด์ และการผลิตฮอร์โมนไทรอยด์ ในผู้ใหญ่ ความเข้มข้นของซีลีเนียมต่อกรัมของเนื้อเยื่อจะสูงสุดในต่อมไทรอยด์ ในการศึกษา ระดับซีลีเนียมต่ำมีความเกี่ยวข้องกับโรคต่อมไทรอยด์ที่แพ้ภูมิตัวเอง เช่น โรคไทรอยด์อักเสบของฮาชิโมโตะ โรคไทรอยด์ทำงานผิดปกติ มะเร็งต่อมไทรอยด์ และการขยายตัว

บทความอื่นๆที่น่าสนใจ : เครื่องดื่ม เพื่อสุขภาพไอเดียปั่นอร่อยและดีต่อสุขภาพ